Legnica. Wokół św. Hildegardy
        Z prelekcją w Duszpasterstwie Ludzi Pracy '90 wystąpiła Alfreda Walkowska. Na wydarzeniu obecny był biskup legnicki.
W czwartek 15 grudnia w parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Legnicy odbyło się 339. spotkanie w ramach Duszpasterstwa Ludzi Pracy ’90. Wydarzenie rozpoczęło się Eucharystią, a po niej uczestnicy przenieśli się do sali św. Józefa, gdzie odbył się wykład Alfredy Walkowskiej.
Teolog oraz twórczyni Polskiego Centrum św. Hildegardy w Legnicy starała się odpowiedzieć na pytanie zawarte w tytule prelekcji: „Zwycięstwo kobiecej świętości Hildegardy z Bingen, czyli o tym, czy doktor Kościoła potrzebuje obrony”. 
Czytaj całość »»
 
        Sposób na niewieście życie i pierniczki orkiszowe
           Jeśli słowo niewiasta oznaczało dziewczynę nieznaną, to właśnie św. Hildegarda z Bingen przez kilkaset lat należała do tych niewiast, których dorobek naukowy, artystyczny i filozoficzny pozostał jakby pełen nierozpoznania.
 ![[image]](strony/publikacje/images/image714.jpg) © Joanna Kielar
© Joanna Kielar
Czytaj całość »»
 
        Ukazać księcia
        Oczami baroku, czyli jak po latach przedstawiano bohatera bitwy pod Legnicą.
W czwartek 17 listopada w sali kościoła pw. Matki Bożej Królowej Polski w Legnicy odbyło się spotkanie Duszpasterstwa Ludzi Pracy ’90. Wykład pt. „Gorze się nam stało – książę Henryk Pobożny i bitwa pod Legnicą w sztuce baroku” wygłosiła tam Barbara Salij-Hofman, prawnik, historyk sztuki i doktorantka Uniwersytetu Wrocławskiego, która ukazała ewolucję w przedstawieniu samego władcy, jego śmierci oraz scen okaleczonego ciała, w których akcentowano męczeński wymiar śmierci bohaterskiego księcia.
Czytaj całość »»
 
        Gorze nam się stało
        Gościem listopadowego spotkania DLP '90 była Barbara Salij-Hofman z wykładem „Gorze nam się stało – książę Henryk Pobożny i bitwa pod Legnicą w sztuce nowożytnej”
   Roczniki czyli Kroniki Królestwa Polskiego Jana Długosza, niezależnie od trwających dyskusji  nad ich wiarygodnością,  były kluczowym źródłem dla rozpoczęcia  opowieści o księciu Henryku Pobożnym oraz Bitwie pod Legnicą: "przyjmując bowiem bez zastrzeżeń i wątpliwości relacje zawarte w Rocznikach bliżej nam będzie do postawy malarzy, opatów i innych zleceniodawców, dzięki którym powstawały dzieła… Osoby te ustalając program ikonograficzny sięgały do dostępnych sobie źródeł historycznych" – uzasadniła swoją postawę badawczą autorka wykładu. Warto w tym miejscu przypomnieć, że za sprawozdawcę przebiegu bitwy legnickiej 1241r. – zapisaną w Kronikach Jana Długosza – uważa się Jana Iwanowica, naocznego świadka bitwy, który po wstąpieniu do klasztoru Dominikanów, opisał w Kronikach Dominikańskich (w Raciborzu) te tragiczne zdarzenia spod Legnicy. Uważa się, że Jan Długosz opis ten przepisał do swoich Kronik. Najważniejszym wątkiem o charakterze ikonicznym  to oczywiście sama bitwa z wydarzeniami rozgrywającymi się wewnątrz niej, jak np. ucieczka z pola bitwy księcia Mieczysława, czarna głowa wydająca z siebie kłęby pary i smrodu (zwieńczenie chorągwi tatarskiej), od których walczący stawali się niezdolni do walki czy  śmierć księcia Henryka od ugodzenie go włócznią i bezczeszczenie zwłok: księcia przez obcięcie mu głowy zaś poległych przez obcinanie uszu  i napełnianie nimi worków. Do  rozpoznawalnych wątków należą również marsz pod zamek legnicki z nabitą na włócznię głową księcia, poszukiwanie ciała księcia z charakterystyczną budową stopy (6 palców u lewej stopy), pochówek w kościele św. Jakuba we Wrocławiu czy wreszcie postaci matki św. Jadwigi, żony Anny i inne.
Czytaj całość »»
 
        Rozliczenie rozbiorów
           W czwartek 6 października w ramach Duszpasterstwa Ludzi Pracy '90 miał miejsce wykład Jana Lecha Skowery na temat 250. rocznicy pierwszego rozbioru Polski. 
   Prelegent w podtytule dołączył opinię, iż była to droga do upadku państwa. Według niego rozbiór z 1772 roku tylko obnażył trwający od blisko ćwierćwiecza faktyczny rozpad państwowości. Wydarzenie to ujawniło słabość państwa niezdolnego do samodzielnej egzystencji, do samodzielnej obrony, do prowadzenia polityki międzynarodowej i pozyskania strategicznych sojuszów, do żadnego wysiłku na rzecz zachowania suwerenności i niepodległości.
Czytaj całość »»
« 1 4 5 6 7 8 9 10 »